St. Hilaire's description of D. sessilifolia in Latin
Drosera sessilifolia
D. foliis radicalibus, sessilibus, cuneatis, apice obtusissimo laciniato-ciliatis, usque ad medium ciliato-glanduliferis, basi subtusque nudiusculis; stipulis cilaiato-multipartitis; scapo complanato, glabro; calycibus glanduloso-pubescentibus, stylo 5-partito.
Radix fibrosa, nigra, Folia radicalia, creberrima, rosaceo-cespitosa, 6-8 l. longa, sessilia, cuneata, apice obtusissimo laciniato-ciliata, viridia, supra ab apice circiter usque ad medium ciliis rubris obtecta, basi subtusque nudiusculis; stipula basi interiore instructa in semi-circulum disposita. Stipula ciliato-multipartita, Scapus solitarius, subspithameus, complanatus, hinc et inde 1-striatus, glaber, pauciflorus. Flores secundi, pedicellati : pedicellus 1-3 l. longus, glandulis rariusculis obsitus, calyce brevior; infimus ebracteatus; caeteri bractea stipati parva, lineari, obtusa. Calyx turbinatus, profunde 5-fidus, glanduloso-pubescens, persistens; laciniis latiusculis, lanceolato-linearibus, obtusis. Petala 5, hypogyna, cum laciniis calycinis alternantia iisdemque longiora, subunguiculata, obovata, obtusissima, integerrima glaberrima, purpurea, persistentia. Stamina 5, hypogyna, cum petalis alternantia, glabra, pistillum subadeaquantia, perisistentia; filamenta filiformia, complanata; antherae subcordatae, inter lobos basi affixae, immobiles, posticae, 2-loculares, externe longitrorsum dehisoentes. Stylus 1 terminalis, profundissime 5-partitus, glaber, persistens. Stigmata 5, terminalia, 5-7 partita; divisuris teretibus, albidis. Ovarium 5-gono-globsum, glabrum, 1 loc., polyspermum: ovula numerosa, placentis quinque affixa parietalibus, semi-cylindricis. Capsula vestita calyce petalisque et staminibus marcidis, stylo coronata, 5 valvis; valvulis media septiferis. Semina ovata, nigra.
Affinis D. cuneifoliae Lin. sup. et D. Burmanni Whal.; differt autem a priori praecipue foliis revera sessilibus, inferius usque ad medium nudiusculis et scapis glabris; a D. Burmanni notis foliorum supradictis glandulisque calycinis pedicellatis.
in palubus prope praediola Tapeira et Riachao in deserto provinciae Minas-Geraes dicto Certao-do-Rio-de-S.-Francisco. Florebat Julio, Augusto.
Ok, so D. sessilifolia has purple flowers. D. burmannii can have pink/purple or white. So if purple or pink it could be either or a hybrid. If white probably D. burmannii or a hybrid. However the second to last paragraph is all important. St. Hilaire notes the similarity to D. cuneifolia and D. burmannii and notes the differences.
Google Translate:
Similar to D. cuneifoliae Lin. sup. and D. Burmanni Whal .; in reality, however, differs from the previous one, especially the leaves sessile, glabrous below, even to the midst of the nudiusculis and its shaft; D. Burmanni leaves marks above calcycinis pedicellatis glands.
As far as I can make out the differences with D. cuneifolia has to do with the hairs or lack of there of on the undersides of the leaves and the flower scape. D. burmannii has something to do with glands, pedicels and calyx.
If someone can translate the Latin the answer to the question may lie there.
Here are scans of St. Hilaire's notes, holo and isotype herbarium specimens of D. sessilifolia
http://hvsh.cria.org.br/hv?action=b...AE&genus=Drosera&species=sessilifolia&typus=1